Als onze voorouders grote trauma's hebben meegemaakt, bijvoorbeeld de Tweede Wereldoorlog of kerkelijk zijn opgevoed, heeft dit effect op onze eigen patronen en gedragingen. Iedereen die de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt heeft daar wel een trauma aan overgehouden, of je het nu heel slecht hebt gehad, of te goed en je daar schuldig over hebt gevoeld of je hebt nog ergere dingen gezien of meegemaakt. Of als je kerkelijk bent opgevoed heb je altijd heel erg in de pas moeten lopen en was gewoon al gek genoeg.
Of kleinere trauma's als je oma, of de moeder van je oma bijvoorbeeld door een dominante man haar zelfliefde en eigenwaarde is verloren, heeft dit zijn weerslag op haar kinderen. Zij nemen dit gedrag over óf gaan zich ertegen verzetten en slaan door in narcisme of egoïsme.
Ook zo voor moeders met stil geboren kinderen of miskramen. Als zij na dit overleden kindje opnieuw zwanger raken, kan het ook zwaar en moeilijk voor haar zijn of ze gaat zich heel erg hechten aan het nieuwe kindje.
Nu snap je de gevolgen wel voor de volgende generatie en zo verder.
Maar het kan ook lichamelijk zijn. Zit er in de familie maagproblemen? Wat is er dan gebeurd dat ze niet hebben kunnen verteren?
Je herkent dit bij jezelf aan hardnekkige patronen of emoties waar je je vinger niet op kan leggen. Je begrijpt niet waarom je bepaalde dingen doet of bepaalde emoties ervaart.
Wil je uitzoeken waar jouw patronen of gedragingen vandaan komen, laat dat me dan weten.
Reactie plaatsen
Reacties